همانطور که در پست قبل بیان شد، بیماری اسکلرودرمی علاج قطعی ندارد. آشنایی با علائم این بیماری می‌تواند در تشخیص سریع برای بیماری کمک کننده باشد. بنابراین بالا بردن اطلاعات عمومی افراد جامعه نقش مهمی در سیر بیماری بر عهده دارد. هرچند این بیماری به طور کامل علاج‌پذیر نیست، ولی کنترل دوره‌های عود و بهبود علائم آن به خصوص در مراحل اولیه ابتلا به بیماری می‌تواند برای بیمار بسیار کمک کننده باشد. شایع‌ترین علامتی که در بیماری اسکلرودرمی اتفاق می‌افتد، درگیری پوست به صورت خشکی و سفت شدن پوست می‌باشد. افراد مبتلا به اسکلرودرمی در ناحیه صورت دچار سفتی می‌شوند و نمی‌توانند احساسات خود را به خوبی بیان کنند. در این حالت، گفته می‌شود که دهان آنها مانند دهان ماهی می‌شود و از خشکی و عدم انعطاف در پوست بخصوص در ناحیه صورت شاکی هستند.

![scleroderma](https://cdn.steemitimages.com/0x0/https://i.pinimg.com/736x/d5/9e/0f/d59e0feb3a4405c2577f37b774131927--crest-syndrome-autoimmune-disease.jpg) _{^{Image credit: **[pinterest](https://www.pinterest.com/nananet65/scleroderma/)**}}

با توجه به تغییراتی که در سطح بافت‌های بدن اتفاق می‌افتد، بدن این افراد استعداد بیشتری برای ابتلا به زخم دارد. این زخم‌ها در مناطق مختلف بدن ممکن است بروز کند. مثلاً در پوست باعث زخم شدن پوست و حتی بعضی اوقات در موارد شدید قطع شدن انگشتان فرد می‌شود. این افراد دچار محدودیت شدید در حرکت دست‌ها و پاها می‌باشند و از طرفی عدم توانایی در باز کردن دهان می‌تواند برای آنها بسیار آزاردهنده باشد. به دلیل تغییراتی که در بافت‌ها اتفاق می‌افتد، معمولاً ترمیم زخم‌ها در این افراد دچار تأخیر شده، و افزایش احتمال خونریزی برای آنها وجود دارد. معمولاً درگیری قلب در این بیماری باعث اختلالات در ریتم و فعالیت الکتریکی قلب می‌شود. همچنین به دنبال آن ممکن است این افراد دچار نارسایی قلب شوند. فشار خون بالا هم به دلیل مسائل قلبی و هم به دلیل ابتلا به نارسایی کلیه در این افراد ممکن است مشاهده شود. به دلیل درگیری دستگاه گوارش در جریان این بیماری، این افراد ممکن است دچار دیسفاژی یا اختلال در بلع مواد غذایی شوند. همچنین درگیری ریه در این افراد باعث سفت و فیبروزه شدن بافت ریه می‌شود، و علائم تنگی نفس و ایجاد اختلال در تنفس بروز می‌کند. از طرف دیگر شایع‌ترین علت مرگ و میر این افراد نیز ابتلا به بیماری‌های ریوی می‌باشد. همچنین به دلیل درگیری عروق کوچک در بافت روده و نیز به دلیل ایجاد زخم در بستر روده کوچک، این افراد ممکن است دچار سوء تغذیه ناشی از عدم جذب کافی مواد غذایی شوند. تشخیص این بیماری بر اساس انجام آزمایش‌های خون و همچنین اندازه‌گیری بعضی از فاکتور‌های ایمونولوژیک در بدن می‌باشد. در آزمایش ادرار وجود خون در ادرار و همچنین در نوار قلب و رادیوگرافی‌های سینه، ابتلا به بیماری‌های قلبی و ریوی را می‌توان جستجو کرد.