Merhabalar...

Başlıktanda anlayacağınız gibi bu yazımda kaydı ve endişeyle nasıl başa çıkarız bundan bahsetmek istiyorum.

Bu durumlarda sanki birileri kafamıza silah dayamış, bir binanın tepesinden aşağı atlicakmışız gibi hissederiz. Huzursuz ve gergin oluruz. Gerçekte böyle sebeplerimiz olmadığı halde böyle hissediyorsak muhtemelen kaygı problemlerimiz vardır.

Peki nasıl başa çıkıcaz bu durumlarla ?

Biz insanlar genellikle unutan varlıklarızdır. Geçmişte yaşadığımız ve çözdüğümüz sorunları, bunları çözerken neler hissettiğimizi genelde unutuyoruz. Şuanda kaygı hissettiğimiz olayı düşünmekle başlayabiliriz. Geçmişte bu olayın bir benzerini daha yaşamış olma ihtimalimiz büyüktür. Yani önceliğimiz bu problemi nasıl çözdüğümüzü hatırlamaktır. Bu şekilde düşünerek ve davranarak şuan yaşadığımız kaygıyı ve problemi azaltmaktır. O halde kendimize bu soruları sorucaz;"Ben o zaman bu problemi nasıl çözdüm?","Öncesinde neler yaptım?"

İçinde bulunduğumuz durum bize çok kötü hissettiriyo, kaygılı ve çok gerginiz. "Mahvoldum,öldüm,bittim ben" gibi cümleler kurup duruyoruz. Kaygı hissettiğimiz zamanlarda kendimize bu soruyu sormalıyız "En kötü ne olabilir ki ?" En kötü ihtimali bulduk ve yazdık bir kenara bundan sonraki adım en kötü ihtimalin olduğunu düşünüp bunun sonucunda nasıl bir yol izleriz bunu düşünmemiz gerekir. Çoğu zamanda ise en kötü ne olabilir sorusuna verilen cevap aslında problemin o kadar büyük olmadığı anlamamızı sağlar.

Çoğumuz hayatımızda YGS-LYS-SBS-KPSS... gibi sınavlara girmişizdir. Peki bu sınavlarda bir soru üzerinde takıldık kaldık ve soruyla baya bir süre uğraştık soruyu çözemeyip boş bıraktık.Sonralardan tekrar o çözemediğimiz soruya geldiğimizde çok kolay bir şekilde çözdüğümüzü farkettik. Bunun sebebi şudur. Biz bir soruna odaklandığımız ve onu çözemeyip önümüze bakıp başka şeylerle uğraştığımızda zihnimizin arka planda bir köşesi o problemle uğraşmaya devam eder ve tekrar o soruya geri döndüğümüzde, o soruyu çözmemiz oldukça kolaylaşabilir. Demek istediğim şey hayatımızda ki sorunlarıda böyle düşünmemiz gerekiyor.Bize kaygı hissetiren bir konu var ve bunun üzerinde uğraştıkça uğraşıyoruz ama bir türlü sonuca varamıyoruz, burda yapmamız gereken o anda o problemi bırakmak olacaktır. Kendimizi başka şeylere vermeliyiz , başka şeylerle uğraşmalıyız. Bırakalım zihnimiz arka planda bu problemin çözülecek bir tarafı varsa çözmeye çalışsın.

Kaygı yaşarken çoğu zaman o ana hapsoluyoruz. Sanki hayatımızda başka hirbir sorun yokmuşta o sorunu çözmezsek hayatımızda hirbir ilerleme kaydedemicekmişiz gibi hissederiz. Her zaman şöyle düşünmemiz gerekir birkaç ay sonra bu problemi hatırlamayacağız bile, geriye dönüp baktığımızda çokta önemli bir olaymış bir olaymış gibi bile gelmeyecek. Böyle dediğimiz zaman çoğu zaman rahatlarız. Bizim yapmamız gerekende tam olarak bu şuan ki problemimizi düşünecez ve bir de 6 ay sonrasını düşünecez. Çoğu zaman büyük resme odaklanmalıyız küçük resme değil.

Çalıştığımız yerde patronumuz yada amirimizin bizi sevmediğini kovmayı istediğini düşünelim.Bu içine çok dert ediyo ve bunu iş arkadaşına açıyosun. İş arkadaşında senin aynı düşünceler içinde olduğunu size söylüyor ve o anda içimize bir rahatlama geliyor . Peki bu rahatlamanın sebebi, kaygımızı azaltan şey ne ? Kaygılarımızı çok fazla içimizde tuttuğumuzda referans noktasını kaybediyoruz, "Doğru mu yanlış mı acaba gerçekten kaygılanmalı mıyım?" İşte tam olarak bu durumu kaybediyoruz. Böyle durumlarda güvendiğimiz birisine, kaygılandığımız şeyi açıkladığımız zaman o kişi bizi gerçekçi bir duruma çekebilir. Verdiğim örnekte ki gibi patron yada amirin herkese olan davranışını sadece bize böyleymiş gibi düşünürsek kaygı yaşıyoruz ama arkadaşımızdan bu durumun herkese aynı olduğunu öğrendiğimiz zaman ciddi bir rahatlama yaşıyoruz. Bu nedenle kaygı yaşadığımız zaman bunu güvenilir birine açarsak, ciddi bir rahatlama yaşarız.

Evet arkadaşlar kaygı ve endişeler hayat standartlarımızı ciddi bir şekilde olumsuz etkiler. Elimizden geldiğince kaygı ve endişelerimizi minimize edip, çözümler bulmalıyız.

Sağlıcakla kalın :)