Bugün https://www.cocukyeri.com adresinden satın aldığım “ Oyun Grubu” aktivitesine katıldık. Yazmadığım jimnastik etkinliğimiz, son gittiğimiz atölye sonrasında gitmeden iptal mi etsem diye de çok düşündüm sabah havada yağmurlu ve soğuk olunca. Ama söylediğin şeyi unutmayan bir oğlum var. Sabah gözünü açar açmaz oyna diye tutturmaya başladı.

Ön yargılı olmayı sevmesem de kendimi alamıyorum. Eve yakın olduğu için taksiyle gittik ama yanlış yere gittiğimizden adres sormak için aradığımdan telefona da cevap alamayınca ön yargının dibine vurdum tabii. Atlas’a yansımasın bu durum diye cici anne modundan hiç çıkmadım. Mona Gelişim diye bir atölyeye gittik. Küçük bir yer. Sınıfları 5 kişilik yapıyorlarmış en fazla. Aslında 7-8 çocuk sığar neden acaba diye düşünürken tanışma merasimine geçildi. İsmimizi söylemek istemedik. Onun yerine Fatha diyerek benim ismimi söylemeyi tercih ettik. S harflerini F olarak söylüyoruz ve geri kalan kısmını uyduruyoruz. Fatha aslında Atlas dilinde SARI demek. İsmimin Serra olması onda sarıyı çağrıştırıyor sanırım. Durumdan çok hoşlanmadığı için geri çekildi.

İlk aktivite koca sepet dolusu hayvanları çocuklara verip saklatmak. Saklama işlemi bittikten sonra da buldurmak. Bulunan oyuncaklar geri sepete atılıyor. Başlama ve bitiş düdüğü misali öğretici bir aktivite olduğunu düşünüyorum. Sepet dolduğunda aktivitenin biteceğini bütün çocuklar kavradı hemen. Sonrasında önlükler dağıtıldı. Tema sonbahar olduğundan yaprak boyama yapılacak. Bütün boyalar ortaya konuldu. Ellerimizde süngerlerle boyama yaptık. Bu esnada annelerin çocuklara müdahale etmemesi konusunda öğretmenler ısrarcı. Özgür bıraktık. O onun boyasını çekti, öteki sünger değiştirdi. Aralıklarla da çocuklar bitti mi sorusu yöneltildi. 20 dakika kadar da bu aktivite yapıldı. Doya doya yaprağımızı boyadık. Çocuklara o kadar uzun geldi ki o zaman son sorudan sonra bitti, bitti diye boyaları bırakmaya başladı herkes. Öğretmenler arada çocukları renkler üzerinden konuşturdular da. Al eline boyayı, hadi boya zihniyeti yoktu. Sonra hep birlikte boyanan yapraklar kenara koyuldu, boyalar toplandı ve eller yıkandı. Bu kısımda hemen yorum eklemek istiyorum. Atlas’a müdahale etmeme fikri beni ilk başta korkutsa da Atlas boyanın önünden çekilmesine ya da süngerinin alınmasına ağlamadı. Son olarak kutular içinde toprak geldi önümüze. Bir sepet dolusu da sebze oyuncağı. Toprak içine sebze dikme aktivitesi yaptık. Toprağı görünce hemen Kepçe ve kanyom soruldu ama sebzelerle idare etti. Bal kabak, patatis ve çilem başka biri tarafından ekilmiş olmasına rağmen adını bilmediği ve sürekli herkese sorduğu yeni sebzeler ve meyvelerle tanıştı. Atölye sosyetik, zencefil bile vardı. : )) Bu aktivitede 20 dakika kadar oynandı. Atlas bir süre sonra sıkılıp kalkınca peşine düşecektim ki, öğretmen oturun dedi. Kendi bire bir ilgilendi. Tahtaya kalemle bir şeyler çizildi, renkler soruldu ve çizilenler üzerinden sohbet edildi. Son olarak kalan 10 dakika da, çocuk şarkıları eşliğinde müzik aletleri ile dans edildi. Elimizden alınıp, yerine verilen başka alete de ses çıkarmadık hatta kendimiz verdik diyebilirim.

Ya öğrenmeye başladı, ya grubu çok sevdi ya da benim kendisine çok müdahale etmiyor olmam kendini daha güvende hissetti şu anda bilemiyorum ama çıkışta öğretmenle yaptığım sohbet, ilettikleri ve aktivitelerin az ama geniş zaman dilimi içinde yapılmış olmaları beni fazlasıyla memnun etti. Ticari bir gözle çocuklar üzerinden pazarlama stratejileri olmaması da yemek sonrası içilen sigara keyfi yaşattı. : )

Gittiğimiz yerinde linkini koymak için siteye girdiğimde öğretmen dediğim kişilerinde psikolog olduğunu öğrenmek! Evime çok yakın diye araştırma gereği bile hissetmediğim için ayıpladım kendimi şimdi. https://www.eglenogrenkesfet.com/

Posted from my blog with SteemPress : https://nsab.000webhostapp.com/2018/11/atlasin-sihirli-dunyasi-cuma